Kultura
stanowi jedno z najbardziej polisemicznych pojęć funkcjonujących we
współczesnym świecie. Zasadniczo towarzyszy ona każdej dziedzinie życia
społecznego. Paradoksalnie jest to również aspekt życia, którego obecność przez
wieki pozostawała niemalże niedostrzegana. Moment, w którym kultura stała się
mniej transparentna i nieuchwytna był jednym z najistotniejszych w rozwoju
nowoczesnej nauki. Pozyskanie świadomości o odrębności kultur, odmiennych
wzorcach i systemach kulturowych dała możliwość refleksji nad tym jak sytuuje
się kultura rodzima na tle innych. W efekcie czego uwypuklił się również
problem dotyczący relacji pomiędzy kształtowaniem się osobowości a środowiskiem
w jakim żyje człowiek.
Osobowością
nazwać można wewnętrzny system regulacji pozwalający na adaptację i wewnętrzną
integrację myśli, uczuć oraz zachowania w określonym środowisku w wymiarze
czasowym, czyli poczucie stabilności. Według innej definicji natomiast za
osobowość uważa się względnie stały sposób reagowania osoby na środowisko
społeczno-przyrodnicze, a także charakterystyczny sposób wchodzenia w
interakcje z nim. Osobowość człowieka kształtowana jest przez całe życie,
szczególnie w początkowym okresie życia poprzez wpływ bodźców zewnętrznych w
procesie socjalizacji (czyli nabywania przez jednostkę systemu wartości, norm
oraz wzorców zachowań, obowiązujących w danej zbiorowości), a także własnej
aktywności jednostki. Mówiąc o kulturze
jako o instrumencie przystosowania jednostki do całokształtu otoczenia oraz
zdobywania środków do twórczej ekspresji, można wyróżnić różnorakie wpływy,
jakie wywiera ona na rozwój osobowości poszczególnego człowieka.
Specyfika
kultury współczesnej sprawia, iż osobowość jest kształtowana podwójnie. Każdy
człowiek tworzy swój wizerunek występujący w świecie realnym, jest to ta wersja
„ja”, którą ukazujemy w realnym kontakcie z drugim człowiekiem . Na ogół wpisuje
się ona w pewne normy, co pozwala na
swobodne funkcjonowanie w obrębie danej jednostki. Kolejną wersją osobowości jest ta tworzona w
przestrzeni wirtualnej. Nietypowy charakter
sieci internetowej pozwala na nadbudowane na właściwe człowiekowi ”ja” nawet
kilku równorzędnych wirtualnych osobowości, którymi posługiwać się można w
zależności od obszaru w jakim porusza się dana osoba. Swoboda w kreowaniu
elektronicznych wersji siebie, więc zasadniczą różnica między osobowością
realną i wirtualną. Świat wirtualny występujący jako alternatywa życia
realnego nie posiada jako takich
ograniczeń, kontakt z ludźmi nie pozwala na dokładną weryfikację naszej
tożsamości, jak i nie ogranicza w twórczym konstruowaniu wizerunku w sieci. Wysoce prawdopodobne jest to, iż osoba, która w
przestrzeni internetowej jest rasowym trollem
czy prześmiewcą, na co dzień wiedzie
spokojne i ustabilizowane życie jako urzędnik
państwowy. Oznacza to iż w przestrzeni internetowej ludzie nie starają się stworzyć
osobowości będącej odzwierciedleniem „ja „ pochodzącego z życia w przestrzeni
realnej. Jak, więc ma wpływ kultura na kształtowanie się osobowości? Współczesna
kultura masowa nie rządzi się określonymi prawami, jest to kultura
niestabilności. To kultura kształtuje podmioty. Kultura masowa, z jaką każdy
zostaje skonfrontowany stanowi całkowity miszmasz. Osobowość jaką wykreuje pojedynczy człowiek pozostaje,
więc kwestią indywidualną. Nie można już mówić o jednorodnym modelu kulturowym
osobowości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz